بپر بالا که گير نمياد!/
باغبان در را مبند من مرد گلچين نيستم*****من خودم گل دارم و محتاج يک گل نيستم!/
بحث30يا30 ممنوع!/
بخور و بخواب کارمه*****الله نگهدارمه!/
به مادرت رحم کن کوچولو!/
بهتر ازمن چه کسي/
جواب :به تو چه فزولي؟/
تا جام اجل نکردم نوش*****هرگز نکنم تو را فراموش!/
تا سگ نشوي کوچه و بازار نگردي*****تا کوچه و بازار نگردي نشوي گرگ بيابان!/
تاکسي نارنجي*****از من نرنجي!/
تجربه نام مستعاري است که بر خطاهاي خود ميگذاريم!/
جرم به دنيا آمدن**شهرت =پشيمان**نشاني=بي نشان!/
جون من داداش*****يه خورده يواش!/
جهان باشد دبستان و همه مردم دبستاني*****چرا بايد شود طفلي ز روز امتحان غافل؟!!/
داداش مرگ من يواش*****امان از دست گلگير ساز و نقاش!/
درخت مکر زن صد ريشه دارد*****فلک از دست زن انديشه دارد!/
در طواف شمع ميگفت اين سخن پروانه اي*****سر پيچ سبقت نگير جانا مگر ديوانه اي!/
دلبرا دل به تو دادم که به من دل بدهي*****دل ندادم که به من ساندوچ و دلمه دهي!/
دلبري دارم چو مار عينکي*****خوشگل وزيبا ولي کم پولکي!/
دنبالم نيا آواره ميشي!/
.دنيا همه هيچ و اهل دنيا همه هيچ*****اي هيچ تر از هيچ تو بر هيچ مپيچ!/
دودوتا هفتا کي به کيه!/
حالا که خر تو خره ماهم پيرايدم(ژيان)/
رخش بي قرار!/
رقيف بي کلک مادر!/
رنج گل بلبل کشيد و برگ گل را باد برد*****رنج دختر مادر کشيد و لذتش داماد برد!/
رود ميرود اما ريگذارش ميماند!/
زندگي بدون عشق مثل ساندوچ بدون نوشابه هست!/
زندگي بدون عشق مانند شلوار بدون کش هست!/
«zoor nazan farsi neveshtam»
ژيان عشقت مرا بيچاره بنمود*****ز شهر و خانه ام آواره بنمود!
سر پاييني نوکرتم*****سر بالايي شرمندتم(ژيان)
شب و روز رانندگي در جاده ها کار من است*****از خطر باکي ندارم جون خدا يار من است!
شکر بترازوي وزارت برکش*****شو همره بلبل بلب هر مهوش!(اينو برعکس هم که بخوني همين ميشه)
عشق ميکروبي است که از راه چشم وارد ميشود و قلب را عاشق ميکند!
قربان وجودي که وجودم ز وجودش بوجود آمده است!
کوه از بالا نشيني رتبه اي پيدا نکرد*****جاده از افتادگي از کوه بالا ميرود!
گاز دادن نشد مردي*****عشق آن است که بر گردي!
(گدايان بهر روزي طفل خود را کور ميخواهند*****طبيبان جملگي خلق را رنجور ميخواهند!
تمام مرده شويان راضيند بر مردن مردم*****بنازم مطربان را که خلق را مسرور ميخواهند!)
گلگيرم ولي گل نميگيرم!
يه بار پريدي موتوري دو بارپريدي موتوري آخر مي افتي موتوري!
درياي غم اردك ندارد
اگر خواهی بمیری بی بهانه*****بخور ماست وخیار وهندوان
اي روزگار*****با ما شدي ناسازگار!
بخور و بخواب کارمه*****الله نگهدارمه
آخه اینم شد کار
وقتی همه خوابند ما بیدار
بخور به حساب اصغر
اگر الله کند یاری چه اف باشد چه سوسماری
نوازش کن مرا مادر که فرزند تو غمگینه
اگر دست علی دست خدا نیست چرا دست دگر مشگل گشا نیست
داداش مرگ من یواش
سلطان قلبم مادر
بی وفا رسم وفا از غم نیاموزی چرا غم با همه بیگانگی هر شب به ما سر می زند
آهوی بیابان
بیمه اش کردم بنامت یا ابوالفضل
رنگ زردم را ببین برگ درختان یاد کن با بزرگان کم نشین بیچارگان را یاد کن
رفیق پابرهنگان باش که ریگی به کفششان نیست
---------------------------------------------------------------------------
الهي اگر طاعت بسي ندارم ...............در هر دوجهان جز تو كسي ندارم
عبور از ظلمت به سوي نور
بنماي رخ كه مه تابانم ارزوست
تيره شد ايينه خانه عرفان بي تو
هرگزم نقش تو از لوح دل وجان نرود در غرور اشك من ياد تو بود
-الهي دستم گير كه دست اويز ندارم ...............وعذرم بپذير كه پاي گريز ندارم
اره تو محشري ..........از ولوو سري (پشت يه اتوبوس )
از ماجراي درد عشق حكايت خطاست ...........از محنت محبت اظهار شكايت نارواست
-اي عاشق دلسوخته اندوه مدار ...............روزي به مراد عاشقان گرددكار
در حلقه ايم با تو وچون حلقه بر دريم
الهي اگر بهشت چشم وچراغ است .............بي ديدار تو درد وداغ است
برگ سبزيست تحفه درويش
پيك دوستي بر بالهاي شاپرك
در حسرت ديدار تو اواره ترينم
دنبالم نيا اواره ميشي
جگر شير نداري سفر عشق نرو
هرگز نديدم بر لبي لبخند زيباي ترا ........هرگز نگيرد قلب من جاي كسي غير ترا
زيباترين بهار پايان انتظار
گل خجل است زعطر خوشبوي شهيد
تا تواني دلي بدست اور دل شكستن هنر نميباشد
دانا مباش كه غم ديگران خوري ......نادان باش كه ديگران غمت خورند
-بگو ماشاالله
-الهي كدام درد بود از اين بيش ..............كه معشوق توانگر وعاشق درويش
-تو لاله سرخ ولولو مكنوني ..............من مجنونم تو ليلي مجنوني
-اگر بسته عشقي خلاصي مجوي كه عشق اتش سوزان است
-داني كه سالك طريقت كيست ؟انكسي كه داند درويشي چيست
-عشق درديست كه او را دوا نيست وكار عشق هرگز بدعا نيست
-اي عزيز هر كه عزيمت عاشقي دارد گو دست از جان بردارد .
-قصه بي پايان است
-عشق مايه اسودگيست هرچند مايه فرسودگيست
-محبت گلي است محنت خار ان ..............كدام دل است كه نيست گرفتار ان
-اگر بر روي اب روي خسي باشي واگر به هوا پري مگسي باشي دل بدست ار تا كسي باشي
-دل ايينه جمال شاهيست ..........دل پرتو مظهر الهيست
-اگر بارگران بوديم رفتيم
- از عشق تو سر به بيابون ميزارم
-عزيزان قدر يكديگر بدانيم
-غم عشقت بيابون پرورم كرد
-شب عاشقان بيدل چه شبي دراز باشد
-بياد مادر
-منتظرم باش دخترم بهار
-سخت نگير اينم ميگذره